Niets lijkt erger dan iemand die trouw
binnen de lijntjes blijft kleuren. We moeten immers creatief zijn en
binnen de lijntjes kleuren is niet creatief. Het is een mooi beeld
van deze tijd, maar niets is erger dan een wereld waarin niemand meer
binnen de lijntjes kleurt. Buiten de lijntjes kleuren doe je pas als
die lijntjes knellen en iets moois in de weg zitten.
Gelijkheid is nog steeds een
belangrijke waarde
Buiten de lijntjes kleuren en niet
braaf zijn komt op bij die gebieden waar gelijkheid knelt. Vijftig
jaar geleden was gelijkheid een van de belangrijkste waarden.
Gelijkheid moest in de Franse revolutie veroverd worden in de
standenmaatschappij. We staan er nauwelijks nog bij stil hoe
belangrijk de strijd voor gelijke behandeling en gelijke rechten was.
En nog steeds is trouwens. Als je buurman een uitbouw kan zetten op
zijn huis en jij niet ben je woedend. Je ziet het als een beperking
van je vrijheid en je hebt dezelfde rechten als je buurman. Gelijke
gevallen gelijk behandelen is en blijft een belangrijke waarde.
Ongelijke gevallen niet gelijk
behandelen
Het probleem ontstaat pas als ongelijke
gevallen in een gelijk afwegingskader geduwd worden. Precies dat is
een belangrijke uitdaging van de overheid. We ergeren ons pas als
ongelijke gevallen in een gelijk kader geduwd worden, maar zien niet
meer hoe we blij zijn als gelijke gevallen gelijk worden behandeld.
Als je contact moet opnemen met een
bedrijf of met de overheid kan al snel 80% van de vragen direct
worden afgehandeld. Dat komt omdat die 80% redelijk voorspelbaar is.
De meeste mensen stellen eigenlijk gelijke vragen voor gelijke
gevallen. We zijn dan blij dat de vraag snel en correct beantwoord
wordt en zeuren niet over binnen de lijntjes kleuren. Het wordt pas
lastig als we iets bijzonders hebben. Een vraag over meerdere
problemen tegelijk die met elkaar samenhangen. Dan moet het bedrijf
of de overheid snel zien dat er niet meer binnen de lijntjes gekleurd
kan worden.
Motorrijtuigenbelasting betaal je
niet als je auto gestolen is
Ik kan mij herinneren van een man die
belde met de belastingdienst die de motorrijtuigenbelasting
automatisch had teruggekregen omdat zijn auto was gestolen. Dat was
een handige service van de belastingdienst. Iedereen die vroeg waarom
hij motorrijtuigenbelasting had teruggekregen of die vroeg of hij
zich zorgen moest maken om de motorrijtuigenbelasting van zijn
gestolen auto kon snel worden geholpen. De service liep prima.
Het geval wilde echter dat de auto van
deze man niet was gestolen. Dan krijg je lijntjes die gaan knellen,
want degene die de vragen beantwoordt moet vertrouwen op de computer
en daar staat toch echt de auto als gestolen geregistreerd. Klopt dat
niet? Dan moet je niet bij de belastingdienst zijn. Waar dan wel?
Tja, niet bij mij! iemand bedacht gelukkig dat het dan wel de politie zou zijn. Bij de politie kreeg de man
weer een probleem. Want waar was zijn auto gestolen? Dan konden ze
het uitzoeken. Na enig zoeken kwam de politie er achter dat de auto
in Tilburg was gestolen. En waar had hij dan aangifte gedaan? Jullie
begrijpen dat het lastig was om door te geven dat de auto niet
gestolen was. Daar zijn namelijk geen vaste procedures voor. Wie wil
nu aangifte doen dat zijn auto niet is gestolen? Het bleek allemaal
op een typefout terug te voeren.Vergissen is menselijk.
Onderscheid maken
Ja, als iemand aangifte wil doen dat
zijn auto niet gestolen is, dan willen we dat er bij zo'n typefout niet binnen
de lijntjes wordt gekleurd. In 80, 90, 95% van de gevallen zijn we
dolblij dat de overheid ons gedrag en onze vraag heeft proberen te
voorspellen en wel binnen de lijntjes heeft gekleurd. Goedkoop, snel, gemakkelijk! We moeten
dolblij zijn dat de bedrijven en overheid waar we mee te maken binnen
de lijntjes kleuren, zolang we maar ruimte houden voor verschil en
gevallen waar de lijntjes knellen.
Dat onderscheid maken is
moeilijker dan simpel ervoor pleiten niet meer binnen de lijntjes te
kleuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten