Zaterdag 29 oktober wordt CDA-leider Buma platgebeld door
zijn Europese partijgenoten. Het staat te lezen in een reconstructie van de
Volkskrant over de zoektocht van Rutte om recht te doen aan de bezwaren van de
tegenstanders van het Oekraïne-verdrag zonder het verdrag af te wijzen. Buma
wordt gebeld, omdat er politieke druk nodig is. Druk op de Eerste Kamer.
Dat is vreemd, want een meerderheid gloort overduidelijk in
de Tweede Kamer.
Meerderheid binnen
handbereik
VVD heeft 40 stemmen, PvdA 35. Dat is al 75 stemmen. Er
waren toch heel veel partijen voor het verdrag? Dan zal er toch wel één lid zijn
die het raadgevend referendum wel serieus neemt, maar denkt dat er voldoende
recht gedaan is met het Nederlands inlegvelletje bij het verdrag? En inderdaad.
Groen Links heeft inmiddels al aangegeven voor te gaan stemmen en D66 denkt ook
dat er voldoende recht is gedaan.
Toch zijn we er blijkbaar nog niet. Bij alle commentaren
komt op dat de Eerste Kamer er ook mee in moet stemmen. Daarom is die druk op
Buma zo van belang.
Even achter mijn oren
krabben
De Eerste Kamer heeft nut als instelling die nog eens goed
naar wetgeving kijkt, nadat die is aangenomen in de Tweede Kamer en dan met
name naar de juridisch-technische aspecten. Natuurlijk loopt een wet een lang
traject door vóór de Tweede Kamer erover stemt. En in de Tweede Kamer is er een
schriftelijke ronde, mogelijk meerdere en een mondelinge ronde. Toch komen
dergelijke fouten regelmatig voor. Bijvoorbeeld als er tijdens het debat nog
amendementen komen, waardoor bijvoorbeeld tegenstrijdigheden of onjuiste
verwijzingen ontstaan. Met dat argument worden tegenstanders van de Eerste Kamer
altijd om de oren geslagen. De fracties in de Eerste Kamer zijn formeel niet
gebonden aan regeerakkoorden en kunnen daardoor objectiever naar wetgeving
kijken. Het politieke primaat hoort bij de Tweede Kamer.
Dat politieke primaat ligt terecht bij de Tweede Kamer. Daar
heeft iedereen voor kunnen stemmen, terwijl de Eerste Kamer getrapt gekozen
wordt. In de discussie op argu.com over afschaffing van de Eerste Kamer zie ik alleen argumenten rond de zorgvuldigheid
en kwaliteit. Zoek debatten over de positie van de Eerste Kamer en altijd gaat het over de zorgvuldigheid en reflectie.
Nu de Eerste Kamer door de Tweede Kamer serieus genomen wordt als
politiek forum waar partijpolitieke argumentatie zwaarder weegt dan zorgvuldigheid
en kwaliteit, wordt het tijd om de Eerste Kamer af te schaffen.
Kwaliteit en
zorgvuldigheid is niet in het geding
Na het Nederlandse inlegvelletje is de zorgvuldigheid en
kwaliteit van het Oekraïne-verdrag toegenomen. Als niet-stemmer bij het
referendum heb ik niet mijn invloed opgegeven. Ik heb immers voor de Tweede
Kamer wel gestemd. Als de Tweede Kamer reden ziet het verdrag te verwerpen, dan
heb ik daar vrede mee. Houdt de Eerste Kamer het tegen, dan ben ik belazerd, al
sinds de schooltijd dat mij werd wijsgemaakt dat de Eerste Kamer kijkt naar de
zorgvuldigheid en wetgevingskwaliteit. Of in elk geval zou het een rem zijn op
de waan van de dag.
Op zoek naar een
alternatief: de Kamer van Reflectie
Ik zou zoeken naar een alternatief voor de Eerste Kamer. Ik
zou pleiten voor de invoering van een chambre de réflexion. Die zou
bijvoorbeeld invoering van grondwettelijke toetsing doen en de
wetgevingskwaliteit beoordelen. Denemarken, Nieuw-Zeeland en Zweden schaften
hun senaten al af.
En anders het terugzendrecht van de Eerste Kamer wijzigen. Het
vetorecht van de Eerste Kamer blijft alleen gehandhaafd als een versterkte
(tweederde) meerderheid tegen stemt. Nu is het een Eerste Klas Soap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten