De politiek is steeds meer gericht op de korte termijn en minder op resultaten. Denk aan de noodwet waarbij het omzeilen van het parlement belangrijker leek dan een degelijke wetgeving die niet bij de eerste de beste rechter sneuvelt. Het klinkt zo leuk en snel en daadkrachtig de zaken aan te pakken. Waar komt dat vandaan en waar moet dat heen?
Resultaten tellen niet als angst regeert
Bij Trump zie je het ook en maar al te vaak volgen wij de VS in afgezwakte vorm. Er is veel angst voor illegalen, die eten namelijk huisdieren op.
Trump gaat daarom de grootste deportatie ooit van 11 miljoen ongedocumenteerden organiseren. Het leverde hem kiezers op. Maar wat gebeurt er als hij dat doet? Dat is veel minder interessant. Die deportatie betekent nogal wat. 1Vandaag vroeg het aan Kathleen Bush-Joseph, onderzoeker voor het Migration Policy Institute in Washington DC. "Het deporteren van grote groepen migranten die gearresteerd worden aan de grens met Mexico is veel makkelijker dan het opsporen van de miljoenen migranten die vaak al jarenlang verspreid door de VS wonen", zegt ze. "Je hebt agenten nodig die huis na huis afgaan om ze te vinden. Dat kost ongelofelijk veel mankracht”. Ondertussen kampt de immigratiedienst met grote grote achterstanden: papieren formulieren moeten nog altijd ingescand worden. Conclusie: deportatie klinkt sensationeel, kan niet, zal overigens ook de economie schade doen (die moet op korte termijn nieuwe, niet illegale krachten zoeken in een tijd dat er weinig werkloosheid is). Een aanpak om de uitvoering te verbeteren, tijd nemen om uit te zetten zou meer resultaat geven en werkt beter.
Ook geen resultaat bij invoerheffingen
De importheffingen zijn ook
zo’n korte-termijnbelofte. Trump wil importheffingen tussen de 20 en 60 procent. Het Peterson Institute forInternational Economics berekende dat de plannen voor heffingen van Trump
het gemiddelde Amerikaanse huishouden $2.600 per jaar zou kosten.
Maar daar denken de mensen niet aan. Ze zijn bang dat buitenlandse bedrijven hun banen overnemen. De economie hervormen naar een meer autarkische
economie, omdat de VS nu rekent op laagbetaalde banen in het
buitenland kost meer tijd en veel geld. De productie die elders
goedkoop kan wordt dus voor de Amerikanen duurder, of ze moeten het
zelf gaan produceren, tegen nog hogere kosten. Conclusie: je importeert
inflatie, het leven wordt duurder. Een degelijkere aanpak die kijkt
wat je in je land zelf wilt kunnen produceren en wat niet zou meer tijd kosten, maar ook meer resultaat geven. Nu Trump gekozen is begint hij overigens te twijfelen over die tarieven.
Meer boren? Ook de korte termijn!
Het meer gas en olie
uit de grond halen is weer zo’n lekkere korte termijn-oplossing.
Het spreekt voor zich dat het doorgaan met olie en gas boren of zelfs fracken
(met alle gevolgen voor het milieu) op korte termijn geld
opbrengt, maar op de lange termijn niet houdbaar is.
Begrotingstekort is voor later zorg
Dit alles gebeurt
met gebrek aan aandacht voor het begrotingstekort dat gaat oplopen
zodra Trump weer aan de macht is. Hij wordt wel gezien als succesvol
ondernemer maar verloor met zijn bedrijven miljoenen. Terwijl zijn
bedrijven bezweken onder reusachtige schulden, verdiende Trump
miljoenen op de beurs door te bluffen dat hij bepaalde bedrijven over
zou gaan nemen. Het is meer een bluffer dan een ondernemer.
Geen wonder dat oplopende begrotingstekorten passen bij de korte-termijnpolitiek van Trump. Nog vóór de coronapandemie steeg het tekort op de begroting al flink. Meer uitgaven en minder belastinginkomsten is nu eenmaal populair bij kiezers, op de langere termijn loopt de overheidsschuld op. Ondertussen zijn zijn stemmers meer consumenten: die zijn bang en vragen "maak ons weer gelukkig door ons te verlossen van onbekenden, het maakt ons niet uit hoe". Door polarisatie luisteren mensen niet meer waarom anderen iets anders voorstellen.
En in Europa?
In Europa is de korte termijn net zo dominant als in de VS. Meer geld voor
defensie is ook zo’n grote stappen snel thuis. Dus je verhoogt het
budget, werft meer soldaten en koopt meer tanks en andere wapens.
Klinkt daadkrachtig en snel. Maar ondertussen werken de Europese
legers slecht samen met elk land andere munitie en andere bediening
en is er geen sterke Europese defensie-industrie zodat we vooral de VS rijker maken. En is dat de beste strategie tegen de manier waarop Rusland handelt? Helpt het om water, proviant, een radio en een zaklamp in huis te hebben, of is dat alleen om ons bang te maken?
Ondertussen in Nederland ...
De eerste discussie van het kabinet over migratie ging over de vraag of het parlement omzeild moest worden of niet. Verder zou er een bord “hier
wordt gewerkt aan uw terugkeer” bij AZC's komen, maar dat levert
geen sneller teruggekeerde kansloze asielzoeker op, hoogstens onduidelijkheid bij mensen die wel goede kans hebben op asiel. Voordeel is wel
dat het bord heel snel geplaatst kan worden en de minister er op de foto naast kan staan.
Meer agenten aan de slag en langere straffen? Dat levert een mooi plaatje in de krant maar blijkt helemaal niet te helpen. Investeer je in welzijn, onderwijs en kansen voor jongeren in plaats van alleen te reageren op criminaliteit, dan duurt het allemaal helaas langer.
Op universiteiten bezuinigen en dan toch hopen dat je later een florerende economie hebt met veel kenniswerk is ook al zo'n lekkere korte-termijnmaatregel. Maar het is wel een mooie wraak op de gstudeerde elite.
Zijn wij zelf nog wel gericht op de langere termijn en resultaat?
Maar zijn wij zelf
niet ook teveel op de korte termijn gericht? Yolo, You only live
once! En leef alsof het je laatste dag is. Want jij hebt het
verdiend. Laat die snelle bezorger komen omdat je anders moet wachten en misschien wel zelf naar de winkel moet. En als je boos bent
slinger je toch meteen wat woedende beledigingen op Twitter? Dat doen
politici immers ook? De gevolgen doen er niet toe.
Misschien missen we doelen voor de lange termijn. Die hebben de rijke ondernemers namelijk wel! Ze willen rijker worden en met Trump lukt dat. Ondertussen gaat het met ons nu best goed, maar we zijn bang geworden voor de toekomst. En wie niet weet waar hij heen wil zal geneigd zijn te verdwalen. De angst die gevoed wordt door snelle veranderingen moet niet leiden tot die gerichtheid op de korte termijn.
Op naar de toekomst
Wat dan wel? Kunnen
we alleen maar bang zijn voor de toekomst? Is alleen angst voor het Islamitische of Russische gevaar wat ons kan inspireren? Of zijn er nog doelen?
Ik weet wel wat, het is geen uitputtende lijst:
- Betaalbaar wonen,
- Gelijke toegang tot onderwijs,
- Gezonde manier van leven voor iedereen mogelijk maken,
- Gelijke beloning voor mannen en vrouwen,
- Gelijke kansen voor iedereen, ook als je er anders uitziet,
- Aantrekkelijk werk voor iedereen in een concurrerende economie,
- Meer betrokkenheid bij elkaar en minder eenzaamheid,
- Geen armoede,
- Goede zorg voor ouderen,
- Je mag liefhebben wie je wilt,
- Veiliger online omgeving zonder criminelen en nepnieuws,
- Artificial intelligence inzetten ter verbetering van ons leven,
- Wereldvrede.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten