Het lijkt wel of rijke ondernemers die het gemaakt hebben de nieuwe vereerde koningen zijn. Elon Musk wordt vereerd door zijn fans en alles wat hij zegt is iets om te onthouden en te herkauwen. Iets dat Trump ook al trof. En Bankman-Fried in de crypto-wereld. Maar is het niet allemaal schijn in de sprookjeswereld?
Elon Musk droeg geen kleren
Elon Musk leek alles wat hij aanraakte
in goud te veranderen. Na Tesla en Space X leek dat terecht.
Inmiddels zijn er nogal wat barsten gekomen in zijn imago sinds de
overname van Twitter. Vergeten was dat bij eerdere bedrijven Zip 2 en X.com hij werd weggestuurd als ceo. Hij had wel een goede neus voor geld, maar een
bedrijf besturen is wat anders. Ook al was Tesla een succes. De prachtige kleren die hij droeg waren de kleren van de keizer.
Trump wist vooral een imago als succesvol ondernemer te koesteren en keek als president en ex-president hoe hij geld kon slaan uit zijn trouwe volgers. Zijn casino's en hotels zijn in totaal zes keer failliet gegaan.
Sam Bankman-Fried is ook zo'n voorbeeld voor iemand met een neus voor geld, maar zonder ondernemerskwaliteit. Hij was wel wat sympathieker dan de andere twee voorbeelden, veel van zijn geld gaf hij aan goede doelen. Hij droeg meestal een T-shirt en een korte broek. Dat hoorde bij zijn imago van een betrouwbare jonge ondernemer. Als “kenner” benaderde hij mensen met invloed in Washington om te praten over regels voor de cryptosector. Cryptobeurs FTX werd geschat op 26 miljard, maar na het faillissement bleek het een grote sof.
Hebben we behoefte aan sprookjes?
Waar komt die verering vandaan? Maar al
te vaak zijn de sterke mannen (soms een vrouw zoals Nina Brink) met
grote ego's minder goede bestuurders dan minder opvallende
bestuurders (m/v). Maar blijkbaar hebben we toch behoefte aan het
sprookje van de monarchie. Het is fijn om helden te hebben en
zekerheid, ook al is het een sprookje.
De grote visionairs blijken vaak verblind door hun eigen succes dat ze nooit aan toeval en altijd aan zichzelf toeschrijven. En juist dit soort grote ego's worden omringd door ja-knikkers want meestal zijn ze niet erg geneigd te luisteren naar kritiek.
Ga er niet in mee
De reactie van werknemers van Twitter
op de grootse ingrepen van Musk is overigens hoopvol. Het is misschien nog wel
mooier dan een staking. Elon Musk gaf aan dat als je niet al je tijd
en energie in een “Twitter 2.0” wilde steken, je maar moest
vertrekken. Met honderden tegelijk vertrokken ze dan ook. Met de
vergrijzing blijven er voorlopig overal mensen nodig, dus het is
misschien een mooie les om te onthouden: de baas is niet almachtig,
maar de macht is gebaseerd op de schouders van al die trouwe
medewerkers. En terwijl mensen eerst wegliepen mèt Trump lopen de republikeinen weg.
Je kunt miljoenen kort voor de gek houden en een enkeling altijd, maar miljoenen jaren voor de gek houden is gelukkig een stuk lastiger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten