Mei 1968 was de kristallisatie van de bevrijding van een
generatie. Het is ook een mythe: het was meer een inspiratie voor mensen dan
daadwerkelijke revolutie Zou je de biografie schrijven van de generatie babyboomers,
dan ziet het verhaal er ineens veel gewoner uit. Dat van een jongeling die ouder wordt en als zeventiger terugkijkt (en louter door aantallen de samenlevingsopbouw mee laat groeien).
Bevrijding
Je herkent de levensfasen van
mensen die opgroeien. De jongere die zich afzet tegen zijn ouders is de mei
1968 revolutie. De twintiger is geïnteresseerd in zichzelf en in persoonlijke
groei. Er is een tijd van seksuele bevrijding. De jongeren willen de wereld inrichten, gehoord worden, er is een generatieconflict dat dit keer door de samenleving heen snijdt, louter door de aantallen jongeren.
Aan het werk
Daarna gaat de generatie inzien
dat er geld verdiend moet worden. Er is een crisis in 1978, er komt een nieuwe
jonge generatie punkers aan en de nieuwe levensfase van de babyboomers is
aandacht voor geld verdienen. Dertigers zijn prestatiegerichte carrièremakers. Ze
zijn gericht op geld verdienen, individueel vooruit komen.
Doorgaan zonder om te kijken
In 1988 krijgen we
te maken met veertigers. Veertigers zijn minder gevoelig voor kritiek dan
dertigers, ze hebben hun weg gevonden en zien de kritiek daarop minder. Het is
de tijd dat de liberalisering start, waarbij mensen niet opletten op de kritiek
op de liberalisatie, want voor de maatschappij en het verdienen is het goed. Zo
wist de babyboomgeneratie een economische boom in te zetten waarbij de
verliezers genegeerd werden.
Negeren van kritiek
De vijftigers die daarna komen zijn vasthoudend en
geloven in de recepten die ze zelf hebben toegepast. Kijk naar het kabinet Kok.
Een nieuwe generatie gaat opkomen, maar die is niet zo groot in aantal als de
babyboomers. De nieuwe generatie verzet zich net als de babyboomers toen tegen
de elite vóór hen. Vrij voorspelbaar is dat de babyboomers nu dus
geconfronteerd worden met de nieuwrechtse club.
2018: herwaardering voor traditionele waarden
Maar wat doet de generatie babyboomers? Inmiddels zitten we
in 2018. De babyboomers zijn minder energiek en drukken minder hun stempel op
de samenleving. Maar zestigers en zeventigers zie je nogal eens hun idealen
herontdekken. Nu behoudender, maar opnieuw ideologisch getint, terwijl in de
tijd tussen de 'dertig en de vijftig de ideologie een beetje weg is. Dat maakt
hen gevoelig voor de opkomst van nieuw rechts, zeker omdat nieuw rechts de
geborgenheid van een volk en herstel van traditionele waarden benadrukt. Er is
herontdekking van het collectief en de geschiedenis. Plotseling zien ze dat er
zo veel veranderd is en er komt een opleving van aandacht voor christelijke
waarden. En het grappige is, dat het een waardering is uit nostalgie. Anders
dan de jongeren die fanatieker zijn zie je een boek opkomen als van YvonneZonderop: herwaardering voor de christelijke waarden.
Babyboomers blijven de aandacht trekken, zij het wat minder
Kortom, mensen van mijn generatie, na de babyboomers, ergeren zich aan de blijvende aandacht voor de
babyboomers. Er is best veel te zeggen voor herwaardering van de eigen cultuur.
Maar het heeft iets navelstaarderigs om steeds terug te komen op die mei 1968
als een kantelpunt, terwijl zonder Parijs de wereld hetzelfde had meegemaakt
door de druk van de babyboomers. De energie is er uit, de babyboomers blijven zichzelf centraal stellen, maar de invloed is die van een zeventigjarige, terwijl de wereld verder trekt.
China, hyperindividualisering en klimaat
Ik zou liever meer aandacht zien voor de
grote lijn van opkomende macht van China, terugkeer van sterke mannen, de hyperindividualisering door
sociale media, de klimaatverandering en hoe we met die krachten toch een mooie
samenleving krijgen en houden met elkaar.
It will end with a whimper
Maar ik gun het de babyboomers
verder, lekker wentelen in de verdiensten (en gevaren) van wat de babyboomers in
mei 1968 inzetten. Niet om iets wat in Parijs gebeurde, in het Maagdenhuis in 1969 of in het Kralingse
bos in 1970. Maar de jonge generatie van na de oorlog die opgroeide, ging verdienen, (kritische signalen negeerde) en nu de traditionele waarden herontdekt. Geniet er maar van.
En zo eindigt de
wereld voor de babyboomers niet met een grote knal, maar met zacht gejank.
This is the way the world ends,
Not with a bang but a whimper
Not with a bang but a whimper
Geen opmerkingen:
Een reactie posten