Minister Schippers, mag ik mijn gegevens terug?

Ik heb veel gegevens die ook voor anderen waardevol zijn. Soms vind ik het ook van belang dat zij die hebben, soms niet. Ik ben blij dat mijn huisarts bij mijn gegevens over mijn gezondheid kan. Ik vind het prima als het ziekenhuis mijn verzekeraar kent om de rekening te sturen aan mijn verzekeraar. Mijn bank heeft ook veel gegevens van mij. Die zouden anderen wel willen hebben om mij te bestoken met voorstellen voor leningen als ik rood sta en voorstellen voor beleggen als ik geld over heb. Vroeger was het heel gebruikelijk dat anderen al die gegevens over mij hadden in hun eigen administratie. Maar is dat nog steeds zo nodig?

Eigenlijk zou ik auteursrecht op mijn gegevens moeten hebben. Of verdergaand: mijn gegevens zouden in mijn kluis moeten staan en de gegevens kunnen opgehaald worden door anderen als ze die nodig hebben.

Mijn bank geeft niet zomaar mijn betalingsprofiel

Vergelijk het mijn mijn bank. Ik geef met een pinbetaling een supermarkt toestemming om een bepaald bedrag uit mijn kluis te halen. De supermarkt krijgt niets anders dan dat bedrag, krijgt niet te zien of ik bij andere supermarkten winkel of dat ik online producten bestel die de supermarkt mij ook zou willen verkopen. Er zijn ook bedrijven waar ik meer vertrouwen in heb. Ik heb de bewonersvereniging gemachtigd om elke maand een kleine hoeveelheid geld uit mijn kluis te halen. Als ik geen geld op mijn rekening heb staan krijgen ze dat door, meer niet. Gaan ze niet goed met mijn vertrouwen om. dan trek ik mijn toestemming in. 

Medische gegevens: ik wil mijn gegevens terug!

Waarom kan dat niet met medische gegevens? Sinds januari wordt de medische informatie van Nederlanders gekoppeld en geanalyseerd door vijf organisaties. Daartoe heeft minister Edith Schippers van Volksgezondheid toestemming gegeven zonder de Tweede Kamer in te lichten over de afspraken. De Kamer wordt blijkbaar geacht op mijn gegevens te letten. Zorgverzekeraars Nederland, Vektis, de Nederlandse Zorgautoriteit, de Inspectie voor Gezondsheidszorg en Zorginstituut Nederland mogen de informatie opvragen. Het delen van de data kan zorgen voor risicoprofilering. Vast een goed doel. Maar heb ik er nog wat over te vertellen? Als het misbruikt wordt, kan ik dan naar de rechter en die commerciële partij aansprakelijk stellen? De Tweede Kamer weet niet eens wat er gebeurt! (hier)

De beste bedoelingen zijn niet goed genoeg

Ze zullen het allemaal vast bedacht hebben met veel goede wil en beste bedoelingen. En ik deel ook veel met facebook, dus waarom zou ik ineens bezwaar hebben tegen het delen vanmijn informatie? Nou, bij facebook kan ik mijn toestemming weer intrekken. Ik kan ook besluiten even te stoppen met facebook of facebook voorgoed vaarwel zeggen. Ik zie acties om prijzen te winnen en ik kan zelf besluiten om mee te doen. Geen van die organisaties geef ik informatie over mijn gezondheid, want daar heb ik geen zin in. Google heeft wel een beetje informatie over mijn gezondheid (of die van mijn kinderen of mijn vrouw) omdat Google ziet waarnaar ik zoek. Maar Google weet niet alles én weet dat ik over kan stappen als ik ontevreden ben over hun privacybeleid.

Datakluis

Die datakluis is al voorgesteld in 2001 door de commissie Snellen. De burger moet de baas zijn over zijn eigen kluis, stelt Snellen voor. Hij bepaalt zelf welke gegevens worden opgenomen en wie die in mag zien. De commissie schrijft in het rapport `GBA in de toekomst': `De burger moet op eenvoudige wijze na kunnen gaan of zijn of haar gegevens juist zijn opgenomen en niet verstrekt zijn aan onbevoegden. Dit is een wezenlijk aspect van de regie die de burger over zijn eigen gegevens moet kunnen voeren, maar past bovendien bij het recht op bescherming van zijn persoonlijke levenssfeer.'

Van mij mogen het ook meerdere kluizen zijn. Ik weet ook niet of  die kluis op het web moet staan. Maar ik wil mijn gegevens kunnen beheren, toestemming kunnen intrekken, weten wat er gebeurde met mijn gegevens!. Geef me anders een USB stick. 

Tweede Kamer, nu is je kans!

Inmiddels begrijpt iedereen hoe essentieel het is dat we meer greep krijgen op onze gegevens. Tweede Kamer: pak dit fundamenteel aan en geef mij het recht op mijn gegevens.