De Brexit is een enorm experiment dat
bij succes een inspiratie kan zijn voor andere landen. Zo wordt het
in elk geval besproken. Maar worden ze in het Verenigd Koninkrijk het ooit eens over het succes
of de mislukking, wanneer is het eigenlijk een succes?
De economische groei is een simpele graadmeter
Economen waarschuwen voor handelsbarrieres en berekenen wat dat betekent voor de economische groei. Zij voorspellen al dat de Brexit een mislukking wordt. De achteruitgang is al te zien, ook al is het niet de chaos die voorspeld was. Maar ging het wel over die economische groei? Het gaat bij de Brexit over de uitruil tussen soevereiniteit en globalisering. Wil je meer soevereiniteit en meer zelf beslissen? Dan gaat dat ten koste van je welvaart, of in elk geval je economische groei, je gemeten BNP.
Economen waarschuwen voor handelsbarrieres en berekenen wat dat betekent voor de economische groei. Zij voorspellen al dat de Brexit een mislukking wordt. De achteruitgang is al te zien, ook al is het niet de chaos die voorspeld was. Maar ging het wel over die economische groei? Het gaat bij de Brexit over de uitruil tussen soevereiniteit en globalisering. Wil je meer soevereiniteit en meer zelf beslissen? Dan gaat dat ten koste van je welvaart, of in elk geval je economische groei, je gemeten BNP.
De soevereiniteit is wat anders
Steeds vaker hebben mensen er moeite
mee om in te schikken voor de wensen van anderen. De veranderingen
gaan ook wel erg snel. Als door de Brexit minder buitenlanders het
land in komen, krijgt de zorg een probleem en de maakindustrie
(auto's bijvoorbeeld) exporteert moeilijker naar de EU. Is het dan
een succes of niet? De een wijst op minder Roemenen en Polen in de
buurt, de ander op de tekorten in de zorg en werkloosheid in de
autoindustrie. De een claimt een succes, de ander ziet het als
mislukking. Als het ging om het terugnemen van de controle over je
eigen land is het een succes, want je hebt meer zeggenschap, maar ook
je eigen zorgen.
Het Verenigd Koningkrijk is en blijft verdeeld
Ik denk dat we op veel punten bereid
zijn soevereiniteit in de leveren. Zeker als je ziet dat China,
Rusland en de VS als handelsblokken hun economische macht gebruiken,
dan is een tegenmacht van de EU nodig. Dat is voor Nederland belangrijker dan voor het Verenigd Koninkrijk, maar ook het VK kan zich er niet aan onttrekken. Maar als de welvaart voor je
gevoel ten koste gaat van je welzijn stopt dat. En dan blijkt het VK verdeeld. In Londen is de
welvaart zo groot dat men erg voor de EU is, in de rest van Engeland
ligt dat anders. Voor de Schotten ligt het weer anders. Die hebben
het gevoel dat Engeland teveel bepaalt en zouden liever minder
bemoeienis van Engeland hebben en daarvoor wat meer van de EU
accepteren.
Er is geen duidelijke winnaar als het VK uit de EU is en een handelsdeal heeft, er is winst en verlies en iedereen interpreteert die winst- en verliesrekening anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten