Wie de PvdA gaat leiden is eigenlijk
een volslagen oninteressante vraag voor al die mensen die zich niet
verbonden hebben aan de PvdA. Het is een overschatting van de rol en
mogelijkheden van de politiek. Interessanter is hoe de PvdA echt een
rol kan kiezen om Nederland zichzelf weer te laten vormen. Dat gaat
niet om marktwerking versus overheid. Er zit een hoop tussenin.
Marktwerking zorgt bij individuele
keuzen voor de beste verdeling. De representatieve democratie zorgt
bij puur collectieve keuzen zoals de hoogte van de belastingen voor
een betere keuze (hoewel de ruimte om de belasting te verhogen
beperkt wordt door belastingconcurrentie van landen, toenemende
ontduiking bij te hoge belastingen en afnemende economische
activiteit bij belasting die vooral ingezet wordt voor herverdeling).
Bij de discussies over de zorg worden deze twee vormen: democratie
versus marktwerking tegenover elkaar gezet. In werkelijkheid is dat
een grove versimpeling van de werkelijkheid. Het concept van
associatieve democratie zou hierbij kunnen helpen.
De representatieve democratie gaat
ervan uit dat groepen burgers het beste gerepresenteerd kunnen worden
door mensen die hen kennen en vertegenwoordigen en namens hen in de
positie zijn gezet om te overleggen en te onderhandelen over
bepaalde problemen. Dat was de vorige eeuw buitengewoon succesvol.
Steeds vaker is de schaal zo groot geworden dat op het niveau van
representatie (bijvoorbeeld de Tweede Kamer) geen oplossingen
mogelijk zijn. Neem een probleem van verslaving of van gebrekkige
inburgering. Je kunt werken met geboden, verboden of ergens geld
tegenaan gooien, maar het probleem is niet oplosbaar op de schaal van
Nederland. Ook andere zaken zijn eigenlijk te ingewikkeld: denk aan
langer doorwerken (je kunt de AOW-leeftijd verhogen, maar nu al
werken veel mensen niet tot hun 65e).
Toch is het idee om iedereen het dan
zelf te laten regelen niet bevredigend. Dan is de macht van het geld
doorslaggevend. Ook representatie is niet bevredigend omdat de
vertegenwoordigers nu eenmaal kennis en ervaring missen die de mensen
zelf bezitten.
Het idee van de associatieve democratie
is dat het menselijk welzijn en vrijheid beide het best zijn gediend
wanneer zoveel mogelijk in een samenleving wordt beheerd door
vrijwillige en democratisch zelfbestuurde verenigingen (wikipedia).
Associatieve democratie zoekt hoe verantwoordelijkheden en
bevoegdheden geregeld kunnen worden - zonder alles van bovenaf te
regelen - door democratische associaties. Idee is dat burgers meer
kunnen en weten dan hun vertegenwoordigers, bijvoorbeeld door
specifieke kennis over hun wijk, hun ziekte, hun werk. Waar
marktwerking zich uitsluitend op individuele voorkeuren richt en de
representatieve democratie op collectief, zoekt de associatieve
democratie hier iets tussenin.
Associatieve democratie krijgt in de
media weinig aandacht omdat het ingewikkeld is om over te berichten.
Het is gemakkelijker om te kijken wie de PvdA moet gaan leiden,
Plasterk of Samsom. Aanwijsbaar, herkenbaar, aaibaar. Associatieve
democratie vraagt wel een bepaalde democratische gezindheid en de
erkenning van basale individuele rechten. Het vraagt ook het
accepteren van risico, door bevoegdheden en verantwoordelijkheden te
delegeren. Dat kan mis gaan.
Het afstoten van taken door de politiek is vooral gezien
als het introduceren van marktwerking en concurrentie.
Er zou veel
gewonnen kunnen worden door expliciet af te stoten en te delegeren
naar associaties: delegeren aan wijken, organisaties, clubs met de
verplichting om verantwoording af te leggen over de democratische
aanpak. We zijn het een beetje verleerd, maar leren veel bij. Denk
aan bewoners die het groen in hun eigen buurt beheren of een gemeente
die de WMO samen met organisaties, instellingen en burgers vorm
geeft.
Wie zou in de PvdA daar nu het beste
mee uit de voeten kunnen? Albayrak denk ik. Maar die gaat de PvdA niet leiden. De vraag gaat over hoe ze op Wilders reageren of hoe ze stemmen winnen. Jammer.
Maar uiteindelijk beslist de PvdA er niet over. Wij, burgers, zouden zelf de macht moeten eisen.
Maar uiteindelijk beslist de PvdA er niet over. Wij, burgers, zouden zelf de macht moeten eisen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten