Het kost energie om
keuzen te (moeten) maken. Je moet je informeren, je vergelijkt
prijzen, je kijkt naar de gevolgen voor je gezondheid. Je pakt dus
niet wat direct onder je handen te vinden is. Dat vreet energie.
Zelfbeheersing om de keuze te moeten maken kost moeite, vooral als je
eigenlijk anders zou willen kiezen. Bijvoorbeeld het kiezen voor de
fiets als het koud is, het laten staan van dat derde drankje of het
toetje: het kost moeite. Daarom moet je meestal bukken voor de goedkopere producten in de supermarkt.
Minder keuzevrijheid
kost minder energie. Dat is handig om te weten, het betekent
bijvoorbeeld dat je minder moe wordt als je dat toetje niet in huis
hebt gehaald of een leenauto gebruikt in plaats van een auto die voor
je deur staat. Het pleit ook tegen de populaire stelling dat we in de
supermarkt zelfstandig moeten kiezen voor dat biologische vlees of
die fair trade koffie. We worden er wel
eens moe van altijd het goede te kiezen. Dat geldt nog meer wanneer
het “goede product” duurder is. Dan wordt de keuze: wil je
varkensvlees kopen dat ook diervriendelijk behandeld is? Dan betaal
je het volle pond. Wil je varkensvlees van een varken dat mishandeld
is? Dan krijg je korting. Ik heb die keuze altijd raar gevonden. Als
mijn buurman minder scrupules heeft dan ik, dan mag hij ze gewoon lekker laten
martelen en krijgt hij korting! Verbieden dat vlees uit de bio-industrie!
Bij de prijzen gaat het wel op: laat de koper maar een afweging maken tussen prijs en kwaliteit. In
het dagelijks leven proberen we het ons gemakkelijker te maken door
mee te liften met de keuzen van anderen. Ik ben erg voor zelfbeheersing, maar laten we het ons niet te moeilijk maken. Er is zo een prachtig mechanisme om de individuele keuze te behouden, maar zonder al te veel moeite te doen (want kiezen kost energie). We willen niet allemaal
altijd alle prijzen vergelijken, maar als tien procent van de
consumenten van Albert Heijn de prijzen te hoog vindt en overstapt op
een alternatief, profiteert de rest er van. Albert Heijn brengt de
prijzen naar beneden om geen klanten te verliezen. Goed voor de concurrentie en laat de beste winnen. Een mooi compromis om de keuzevrijheid niet te beperken en toch niet iedereen zich dagelijks te laten inspannen. Wij consumenten helpen elkaar!
Daar gaat
verandering in komen.
Er is namelijk nogal
wat opwinding over Albert Heijn en de privacy.
Albert Heijn gaat de bonuskaart gebruiken om persoonlijke
aanbiedingen te doen. Ik heb het nu niet over de privacy, die bij Appie Heijn vast in goede handen is. Nee, dit is slecht nieuws voor de mensen die niet
graag dagelijks kiezen, maar meeliften met de keuzen van anderen. Het
is meer algemeen slecht nieuws voor de concurrentie in Nederland. Ga
maar na: als je je persoonlijke gegevens geeft om persoonlijke
prijzen te krijgen, kunnen anderen niet meer profiteren van jouw
keuze. Wordt Albert Heijn te duur? Dat merk je niet eens! De mensen
die over zouden stappen als de prijzen te hoog worden krijgen
korting. De mensen die vertrouwen dat Albert Heijn niet te duur wordt
krijgen die korting niet.
Winkelen wordt weer
een individuele onderhandeling.
Slecht voor vertrouwen, slecht voor
de transactiekosten (moeite die je moet doen om de juiste keuzen te
maken), slecht voor de Nederlandse economie. Moet de Mededingingautoriteit NMa hier niet optreden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten