Afgedankte bio-industrie exporteren?

Het is een bekend gegeven dat de bio-industrie Nederland tot een groot exportland maakte. Dat ging ten koste van het welzijn van dieren (en vaak ook van de boeren). Vanuit efficiëntie-oogpunt beschouwd is het een slimme vinding, maar we willen in Nederland er weer vanaf. Nederlandse burgers vinden het maar niets dat de dieren deze marteling ondergaan. Moeizaam stappen boeren over naar betere vormen met aandacht voor dierenwelzijn. Dat is niet gemakkelijk: men concurreert met de hele wereld. Tot mijn verbazing subsidieert de Nederlandse overheid die concurrentie uit het buitenland met onze belastingcenten!

Terwijl de Nederlandse veeboer stapje voor stapje door de maatschappij de diervriendelijkere richting uit wordt gestuurd, subsidieert de Nederlandse overheid namelijk de bouw van megastallen in het buitenland, nota bene uit potjes die bedoeld zijn voor ontwikkelingshulp aan arme mensen. Daarmee verzwakt zij de concurrentiepositie van de Nederlandse boer, veroorzaakt ze dierenleed en verstoort ze met een megastal de plaatselijk vaak nog zeer kleinschalige en kwetsbare markt.

Het is terug te vinden in het rapport De Megastal als exportproduct van Wakker Dier. Een voorbeeld: een industrialiseringsproject van een pluimveegigant in Roemenië kreeg subsidie vanwege de Nederlandse levering van plofkippen, veevoer en stalinrichtingen en voerde hiermee de productie zodanig op dat meer kippen per vierkante meter werden gehouden dan in Nederland momenteel toegestaan. 

De Nederlandse overheid subsidieert de oprichting van nieuwe veebedrijven, verstrekt leningen en garantstellingen, neemt deel in publiekprivate partnerschappen, organiseert handelsmissies onder andere voor de bouw van enorme agroparken. Wat hier verboden is, daar kan in het buitenland nog geld mee verdiend worden.

Een vervelend gevolg: met de komst van internationale bedrijven met grote veehouderijen en slachterijen, en de daardoor toenemende prijzenoorlog, nemen de transporten van levende dieren naar het betreffende land vaak toe. Nog een grote ergernis van veel mensen: het dierenleed dat die transporten veroorzaakt.

Wie wilde dit actieve beleid om de bio-industrie in het buitenland te bevorderen? De Nederlandse burgers die in grote meerderheid tegen bioindustrie zijn? De boeren die proberen diervriendelijk te produceren? De kleine boeren in het buitenland die nu weggeconcurreerd gaan worden? Een kleine groep industrielen profiteert hiervan. Vrij ondernemerschap is tot daar aan toe.

De betrokkenheid van de overheid moet hier snel stoppen!