Duurzame verzekeraars

Grote verzekeraars zoals Achmea, NN, Aegon, Zwitserleven en Delta Lloyd hebben zonder dat er veel aandacht voor was de Principles for Sustainable Insurance (PSI) ondertekend. Het lijkt wel alsof verstrekkende acties die op korte termijn geen merkbare gevolgen hebben geen nieuws meer zijn. In het geval van de PSI is dat hopelijk ten onrechte. Natuurlijk is papier geduldig, maar dat duurzaamheid het kader wordt om investeringen en verzekeren op te beoordelen is een vergaand principe.

Je kunt de ondertekening cynisch duiden. Verzekeraars willen vertrouwen winnen. Het vertrouwen in verzekeraars is behoorlijk gezakt, mede door de financiële crisis. De verzekeraars willen nu graag mooi weer spelen. De woekerpolis en de financiële crisis vormden een wake up call, maar niets garandeert mij dat ze echt wakker zijn geworden.

Je kunt het ook anders duiden. Ook binnen verzekeraars zijn er veel mensen het zat dat alleen geld verdienen en bonussen halen een bespreekpunt is geworden op verjaardagen. Zij vinden het fijn als ze merken met hun werk een zinvolle bijdrage te leveren aan de samenleving. De bijdrage van verzekeraars ligt nu eenmaal in vertrouwen en zekerheid bieden. Voor de lange termijn is dan duurzaamheid een uitgangspunt. Elke onderneming bevat cynici, opportunisten en idealisten. In deze tijd hebben die idealisten kansen, die pakken ze.

Eigenlijk maakt het niet uit. Deze verzekeraars hebben zich kwetsbaar opgesteld. Ze doen het niet meteen goed, maar ze zijn er wel op aanspreekbaar. Ze hebben zich ook verplicht verantwoording af te leggen over hun doen en laten rond duurzaamheid. Nu weet ik uit ervaring dat dat kan leiden tot cijfers over sympathieke projecten, maar de buitenwereld hoeft daar geen genoegen mee te nemen. Iedere actiegroep rond duurzaamheid kan over een jaar de verantwoording van de verzekeraars naast elkaar leggen en kijken hoe het er uit ziet. Valt dat tegen, dan zal dat wel ineens nieuws zijn en dat beseffen de verzekeraars donders goed.  

Lossen de verzekeraars het wel op?
Betekent dat dat de overheid achterover kan leunen en de samenleving kan afwachten? Nee. Deze vijf zijn bereid, er zijn verzekeraars die het nog even afwachten, maar er zijn er ook die zich er niets van aan trekken. En op die achterblijvers is nog geen goed antwoord. Het bedrijfsleven wil geen overheidsregels. Begrijpelijk: de achterblijvers zoeken altijd de grenzen op en de goede betalen voor de ingewikkelde regelgeving, zonder dat de kwaden bereid zijn te bewegen.

Vergelijk het met die foute lener die in de jaren negentig keer op keer de regels voor reclame met voeten trad en steeds de grenzen op zocht. Deze maatschappij - Frisia - ging gewoon door en richtte zelfs een bank op. We weten waar dat eindigde. Het aanpakken van die rotte appels, daar hebben de verzekeraars nog geen goede methode voor.

Overheidsregels zijn geen aantrekkelijk alternatief, wat gaan de bedrijven hier op bedenken?? Weten de verzekeraars daar niets op te vinden, dan komen er uiteindelijk overheidsregels. Want het zou mooi zijn als Trafigura geen onverantwoorde scheepsvaart meer kan verzekeren en activiteiten in het tropsich regenwoud ook door verzekeraars kritisch gevolgd worden. Op zijn minst zou het mooi zijn als (net als bij bergsporten) gevaarlijke activiteiten erg duur zijn om te verzekeren. Dat zou best een fundamentele en duurzame verandering kunnen geven.