vrijdag 4 juli 2014

Overdrijven is een kunst, maar brengt de afschaffing van zwarte piet niet dichterbij

Iedereen die mijn blog volgt zal begrijpen dat ik me wel kan vinden in de uitspraak van de bestuursrechter over Sinterklaas. Maar toen ik de uitspraak eens goed doornam werd ik er niet blij van. De eisers meenden serieus dat het verlenen van een vergunning voor de intocht van sinterklaas gelijk stond aan het verlenen van een vergunning voor martelpraktijken. Met dergelijke overdrijvingen is de zaak niet gediend.


Ik ben geen jurist. Juristen weten dat je op diverse punten bezwaar moet maken in de hoop dat je op een van die punten je gelijk binnen tikt. Ik zie het aanbrengen van bezwaren meer als een echte toelichting op wat je vindt en waarom je naar de rechter bent gestapt. En daar schrok ik wel van.

Zo zijn de mensen die het proces hebben aangespannen van mening dat ze gediscrimineerd worden door de intocht van Sinterklaas in Amsterdam in 2013 (artikel 1 van de grondwet), waaraan de rechter dacht ik helemaal niet mocht toetsen, maar goed.De rechter meent van niet.

Nog erger is dat de mensen die het proces hebben aangespannen menen dat ze geschonden zijn in hun recht om zich in de EU te kunnen verplaatsen en vrij verblijven. De rechter merkte daarover op dat “de eisers niet duidelijk (hebben) kunnen maken waarom zij door het verlenen van de vergunning gedwongen zouden zijn de Europese Unie te verlaten”.

Een volgend bezwaar tegen de vergunningverlening is dat deze in strijd is met het artikel dat martelen verbiedt. Volgens de rechter kunnen de eisers niet aantonen dat zij door de vergunningverlening gemarteld worden (artikel 3 Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens). Van martelpraktijken was geen sprake. Dat de eisers vonden van wel vind ik eigenlijk ernstig. Natuurlijk kan je in de dagelijkse spraak wel eens zeggen dat je eeuwen op je paspoort hebt gewacht, maar dat je naar de rechter stapt en dat opnieuw serieus durft te beweren doet toch ernstige afbreuk aan de zaak waar je je voor inzet.

Ik begrijp dat Amsterdam te weinig rekening heeft gehouden met het recht op de bescherming in de privésfeer. De zwarte eisers zijn persoonlijk getroffen door het geven van toestemming aan een optocht waarbij zwarte mensen geconfronteerd worden met een negatief stereotype. Volgens de bestuursrechter werkt Zwarte Piet een negatieve stereotypering van de zwarte mens in de hand en heeft de gemeente dat onvoldoende meegewogen bij de vergunningverlening. Tja, dat kan ik mij wel voorstellen. (zie eerder hier)

Hoe nu verder? Ik zou zeggen dat voor en tegenstanders zich zullen moeten matigen. Mensen die de intocht zien als martelpraktijken moeten zich genuanceerder uit laten. De bezwaren zijn immers op bijna alle punten afgewezen. Mensen die zeggen dat het absolute nonsens is ook.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten