Iedereen die mijn blog volgt zal
begrijpen dat ik me wel kan vinden in de uitspraak van de
bestuursrechter over Sinterklaas. Maar toen ik de uitspraak eens goed
doornam werd ik er niet blij van. De eisers meenden serieus dat het verlenen van een vergunning voor de intocht van sinterklaas gelijk stond aan het verlenen van een vergunning voor martelpraktijken. Met dergelijke overdrijvingen is de zaak niet gediend.
Ik ben geen jurist. Juristen weten dat
je op diverse punten bezwaar moet maken in de hoop dat je op een van
die punten je gelijk binnen tikt. Ik zie het aanbrengen van bezwaren
meer als een echte toelichting op wat je vindt en waarom je naar de
rechter bent gestapt. En daar schrok ik wel van.
Zo zijn de mensen die het proces hebben
aangespannen van mening dat ze gediscrimineerd worden door de intocht
van Sinterklaas in Amsterdam in 2013 (artikel 1 van de grondwet),
waaraan de rechter dacht ik helemaal niet mocht toetsen, maar goed.De rechter meent van niet.
Nog erger is dat de mensen die het
proces hebben aangespannen menen dat ze geschonden zijn in hun recht
om zich in de EU te kunnen verplaatsen en vrij verblijven. De rechter
merkte daarover op dat “de eisers niet duidelijk (hebben) kunnen
maken waarom zij door het verlenen van de vergunning gedwongen zouden zijn de
Europese Unie te verlaten”.
Een volgend bezwaar tegen de
vergunningverlening is dat deze in strijd is met het artikel dat
martelen verbiedt. Volgens de rechter kunnen de eisers niet aantonen
dat zij door de vergunningverlening gemarteld worden (artikel 3
Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens). Van
martelpraktijken was geen sprake. Dat
de eisers vonden van wel vind ik eigenlijk ernstig. Natuurlijk kan je
in de dagelijkse spraak wel eens zeggen dat je eeuwen op je paspoort
hebt gewacht, maar dat je naar de rechter stapt en dat opnieuw
serieus durft te beweren doet toch ernstige afbreuk aan de zaak waar
je je voor inzet.
Ik begrijp dat Amsterdam te weinig
rekening heeft gehouden met het recht op de bescherming in de
privésfeer. De zwarte eisers zijn persoonlijk getroffen door het
geven van toestemming aan een optocht waarbij zwarte mensen geconfronteerd worden met een negatief stereotype. Volgens
de bestuursrechter werkt Zwarte Piet een negatieve stereotypering van
de zwarte mens in de hand en heeft de gemeente dat onvoldoende
meegewogen bij de vergunningverlening. Tja, dat kan ik mij wel
voorstellen. (zie eerder hier)
Hoe nu verder? Ik zou zeggen dat voor
en tegenstanders zich zullen moeten matigen. Mensen die de intocht
zien als martelpraktijken moeten zich genuanceerder uit laten. De bezwaren zijn immers op bijna alle punten afgewezen. Mensen
die zeggen dat het absolute nonsens is ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten