vrijdag 20 december 2013

Tijd om de coöperatieve gedachte van woningcorporaties weer serieus tenemen

Het is toch vreemd. Denk even aan alle uitingen over de participatiesamenleving. Waarom krijgen huurders dan niet meer te zeggen over hun woningcorporatie?

Het is onmiskenbaar dat huurders in onze huidige netwerk- en informatiesamenleving mondiger en zelfstandiger zijn dan vroeger. Gecombineerd met de noodzaak om het tekort van de overheid terug te dringen, leidt dit ertoe dat de klassieke verzorgingsstaat langzaam maar zeker verandert in een participatiesamenleving. Van alle huurders die dat kunnen, wordt gevraagd verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar eigen leven en omgeving.” Ik heb hier maar even uit de troonrede geciteerd en het woord burger vervangen door huurder (als deelverzameling van de burgers). Waarom krijgen gemeenten, raden van commissarissen, de minister, het centraal fonds volkshuisvesting en de hele bestuurlijke rataplan extra taken om te voorkomen dat de woningcorporaties opnieuw de fout in gaan? 

Goeman Borgesius zou het wel hebben geweten. Hij was een voorstander van corporaties en noemde dat “Verheffing op eigen kracht”. Van 1897 tot 1901 was Goeman Borgesius minister van Binnenlandse Zaken in het Kabinet Pierson (Pierson was ook een liberaal). Goeman Borgesius bracht in die periode wetgeving tot stand die een eeuw later nog als baanbrekend geldt: de Leerplichtwet 1900 en de Woningwet1901. Dit liberale kabinet zou er inspiratie uit kunnen halen. De Woningwet was voor die tijd revolutionair. Liberale beginselen vierden hoogtij (herkenbaar?), en de Woningwet maakte overheidsinmenging mogelijk op het gebied van de volkshuisvesting. Hulde aan Hendrik Goeman Borgesius!

Waarom niet gewoon een recht voor huurders op correctief referendum invoeren voor vastgoedprojecten? Waarom niet het recht om een directeur-bestuurder weg te sturen na 4 jaar van disfunctioneren? Er zijn veel goede woningcorporaties, die hebben last van de Maserati van de directeur van Rochdale en die moeten nu hopen dat de raad van commissarissen van een collega-corporatie op tijd ingrijpt. Terwijl de commissarissen misschien uitgezocht zijn door de directeur bestuurder op hun trouwe lidmaatschap van het old boys network. Terug naar de wortels van de coöperatieve gedachte zou ik zeggen!

Nog even terug naar Rochdale, van de Maserati. “Coöperatieve Bouwvereeniging Rochdale werd opgericht op 12 mei 1903 in Amsterdam. Op initiatief van Pieter Roeland, koetsier op de paardentram en tramconducteur Hendrik Glimmerveen. De Woningwet van 1901 had de overheid een rol gegeven in de verbetering van de woonomstandigheden van het proletariaat. Deze taak werd onder andere uitgevoerd door het subsidiëren van initiatieven vanuit de burgerij, waaronder de oprichting van woningbouwverenigingen. De twee oprichters zagen hun kans schoon om woningbouw nu door de arbeiders zelf ter hand te laten nemen.” van wikipedia.

We zien die gedachten van coöperaties weer terug komen, in een liberale omgeving. We zien weer de nadruk op wat mensen zelf kunnen. Dat is beter, horen we, het is ook goedkoper, horen we, het is goed voor de sociale cohesie, weten we. Waarom gaat de politiek dan zo aan de slag met alles behalve het bouwen op de eigen kracht van huurders? .


P.S. (Veel later, 19 maart bijgewerkt) Hier een leuk filmpje over wat huurders van de corporatie verwachten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten