Groots en meeslepend wil ik twitteren

Twitter is een soort gezamenlijke goedkeuringsmachine. Een mening is snel gevormd en binnen de kortste keren worden zaken getweet en geretweet. Of het nu gaat om de jurk van Trijntje Oosterhuis, de kwaliteit van het Koningslied of een vluchteling in een AZC die iets heeft misdaan. Op Twitter is een mening te vinden. En leuk voor de pers: juist die uitbarstingen met retweets zijn eerder woedend dan inlevend of nuancerend. Zo kom je makkelijk aan een mooi verhaal met voor- en tegenstanders.

De grote afkeuringsmachine
We zien nogal wat woedeuitbarstingen op twitter. Daarmee kan je Twitter meer een gezamenlijke afkeuringsmachine noemen. Zijn we al gewend aan dat mechanisme en gaan we Twitter al voldoende relativeren?

meeslependheid van emoties

Het is inmiddels onderzocht: woede verspreidt zich gemakkelijker dan vreugde of verdriet. Bijgaand een plaatje van een netwerk op Weibo, het Chinese Twitter. Het grijs is de weergave van het netwerk, het plaatje met kleuren geeft de verspreiding van emoties weer. Vreugde (groen) is een beetje verspreid, afkeer (zwart) verspreidt al iets beter, verdriet gaat redelijk hard, maar rood (woede) gaat echt los. Het onderzoek geeft aan dat woede veel besmettelijker is dan vreugde, verdriet of afkeer. Een aanstekelijke lach heb je niet op twitter, aanstekelijke woede wel. Dat werkt overigens vooral sterk binnen "je eigen soort contact", precies waar Twitter toch al goed mee is: soort zoekt soort.
Hier een plaatje om de meeslependheid van de emotie te zien. Vreugde is nog redelijk meeslepend, maar woede slaat alle andere emoties. Vandaar dat boze decennium: de sociale media versterken de woede!


Geen relativerende omgeving, maar een boze wereld
In de werkelijke wereld wordt je rustig als je boos bent en er staan mensen om je heen die roepen “tut tut, niet zo heethoofdig, het valt wel mee. Heb je ook gedacht aan ...?”, of “Ik zie er ook een andere kant aan”. Op sociale media is dat niet het geval. Daar is het soort zoekt soort of emotie zoekt emotie. Weg met die domme relativerende omstanders: we zijn boos! Al snel heb je een virtuele lynchpartij. Dat maakt Twitter tegelijk gevoelig voor framing, misinformatie en andere manipulatie.

Laat oorlogszuchtige namen buiten in de regen staan
We reageren op Twitter en andere sociale media nog als kinderen. Met reclameuitingen weten we al lang om te gaan. We leggen  onze kinderen uit dat je die tellsell-reclames met een pond zout moet nemen. Toch laten mensen zich meeslepen in woede om verkeerd vallende grappen, om halve waarheden om georganiseerde framing op Twitter.

Hoe was het ook al weer? Groots en meeslepend wil ik leven? Het antwoord van de grijsaard aan de jongeling in het gedicht van Marsman is:

• ‘ga dan niet ver van huis,
• en weer vooral ook het gespuis van vrouwen
• buiten uw hart, weer het al uit uw kamer;
• laat alles wat tot u komt
• onder grote en oorlogszuchtige namen
• buiten uw raam in den regen staan:
• het is slecht te vertrouwen en niets gedaan.

Over tien jaar hebben we er mee leren omgaan. Hoeveel leed is er dan veroorzaakt en kwaad bloed gezet dat niet meer is goed te maken?