Alfred Heineken heeft ooit een Europa
getekend met veel kleine landen. Zijn idee was dat grote landen
Europa teveel zouden overheersen. Duitsland, Engeland en Frankrijk
zouden de dienst uitmaken. Duitsland kon beter uit de Bundesländer
bestaan, zelfs Nederland werd opgedeeld. Hij ontwikkelde de kaart met
hoogleraar Wesseling. Het was geen gek idee.
Heineken en Wesseling wilden de
Europese Unie in zo’n 70 kleine staten opdelen. Daar mochten
maximaal 5 tot 10 miljoen inwoners wonen. Zo zou niemand de baas gaan
spelen. En het plaatselijke bestuur werd volgens hen een stuk
efficiënter.
Misschien nog interessanter was dat ze
voor het trekken van de grenslijnen de Leidse historicus Van den Doel
benaderden. Deze probeerde rekening te houden met
verschillen tussen bevolkingsgroepen. Nederland werd bijvoorbeeld in
3 stukken gehakt. Een staatje Holland-Zeeland Den Haag (6.500.000
inwoners). Een andere staat met de naam IJsselland Arnhem (6.000.000
inwoners). En verder zouden ‘onze’ Limburgers beter bij de
Vlamingen passen. Dat het de staat Vlaanderen
Brussel werd geeft meteen aan hoe moeilijk het is grenzen te trekken (7.800.000).
Het idee wordt af en toe weer actueel.
Vandaag stond in de Volkskrant een verhaal over Catalonië. Spanje is
eigenlijk niet echt een land, maar een vereniging van landen. De
rijkste regio is Catalonië. Door de Spaanse problemen heeft de regio
het de laatste tijd moeilijk: een op vijf Catalanen is werkloos. Vandaar de grote demonstratie onlangs.
Heineken zal niet hebben doordacht hoe
ver de splitsing van de landen zou gaan. Noord Italië (onder de Lega
Nord) zou niet meer willen bijdragen aan Zuid Italië, Catalonië niet
meer aan Baskenland etcetera. Het zou voor de integratie een flinke
stap terug zijn en arme regio's zouden niet meer kunnen rekenen op
steun van rijkere. Het zou een hoop gedonder geven en qua integratie een stap
terug zijn, maar ook wel voordelen hebben: culturele eenheden, geen
overheersing van een land en armere regio's zouden flink gestimuleerd
worden om zich op te werken, want de steun wordt transparanter en voor steun wordt dan goede verantwoording gevraagd.
Belangrijkste winst zou zijn de
erkenning dat cultuur een heel grote rol speelt in het leven van
mensen. We vergeten vaak dat een Parijzenaar wezenlijk anders is dan
een inwoner van departement Loire. Misschien is die Parijzener meer ein Berliner dan un Ligérien. En wat heeft iemand uit Beieren
met iemand uit Rheinland-Pfalz? Natuurlijk kan je van bovenaf zoiets
niet regelen. Maar vergaande decentralisatie om wat aan Heineken
tegemoet te komen zou niet zo gek zijn.
Volgende vraag blijft dan wel welke regio's tot Europa horen. Je kunt zeggen (met Wesseling) dat er door Europa een grens loopt die het Europa van de Westerse christelijke waarden (katholiek en protestant) en de waarden van Verlichting en liberalisme (nee, niet alleen de VVD variant) scheidt van dat van de Oosterse orthodoxie. Dan zegt de geschiedenis ons dat Hongarije, Polen, Tsjechië, Slowakije en de Baltische staten wel bij Europa horen, maar Balkanstaten als Roemenië, Bulgarije, Servië, Montenegro, Macedonië en misschien zelfs Griekenland niet.
Volgende vraag blijft dan wel welke regio's tot Europa horen. Je kunt zeggen (met Wesseling) dat er door Europa een grens loopt die het Europa van de Westerse christelijke waarden (katholiek en protestant) en de waarden van Verlichting en liberalisme (nee, niet alleen de VVD variant) scheidt van dat van de Oosterse orthodoxie. Dan zegt de geschiedenis ons dat Hongarije, Polen, Tsjechië, Slowakije en de Baltische staten wel bij Europa horen, maar Balkanstaten als Roemenië, Bulgarije, Servië, Montenegro, Macedonië en misschien zelfs Griekenland niet.
Toegegeven: we gaan qua indeling dan terug naar de
Middeleeuwen. Ook toen waren de regio’s dominant en was de natiestaat meer een bedenksel van koningen. Maar merken we niet nu al dat de natiestaat onder druk staat?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten