De overheid wil graag naar een open
overheid. Nou ja, dat wil de overheid niet, dat wil een groep
ambtenaren en bestuurders. En terecht. Van je volleybal-vereniging waar je
vrijwillig lid van bent kun je de hele reutemeteut zien, maar bij de
overheid lijkt dat niet te kunnen. In het Verenigd Koninkrijk staan
vooral open data, hoog in het vaandel. Alle overheidsinstanties
moeten transparantie te geven in uitgaven boven een bedrag van £500.
Het gevolg? Mensen gingen rare uitgaven zoeken en wisten zo forse
besparingen te vinden. Het mooie is dat je aangeeft dat je niets te
verbergen hebt en dat je het goed vindt als anderen meekijken of je
het allemaal wel goed doet.
Overigens komen er ook economisch
interessante functies beschikbaar. Als je databanken beschikbaar
maakt voor buitenstaanders om nieuwe applicaties te ontwikkelen,
kunnen nieuwe diensten ontstaan. Dergelijke zaken worden nu
ontwikkeld in de VS en het VK, Nederland zou daar in voor kunnen
lopen.
Een cultuur van openheid
Grootste hindernis voor open overheid
is de overheid zelf. Natuurlijk moet je investeren, maar daar staan
besparingen tegenover, de balans zal positief zijn. Moeilijker is het
om pottenkijkers te accepteren. Natuurlijk niet bij alle plannen
(denk aan het nadenken over bouwbestemmingen: daar kunnen
projectontwikkelaars mee speculeren), maar zeker bij alle gegevens
die eigenlijk ook al opvraagbaar zouden moeten zijn met de Wet
openbaarheid van bestuur.
TV moment voor wie bereid is te zeggen dat de overheid verspilt
Vooral de eerste tijd kan het gebeuren
dat voor elke heisessie om ambtenaren te laten nadenken over de
toekomst iemand opstaat die vindt dat de ambtenaren dat gewoon op
kantoor moeten doen. Waarom moeten die ambtenaren op onze kosten naar
een mooi zaaltje buitenshuis gaan? Als dat stimuleert tot nadenken is
dat natuurlijk gewoon winstgevend, maar iedereen voelt de
journalisten al komen. Die gaan experts zoeken, net zo lang tot ze
iemand hebben gevonden die beweert dat dat echt een onnodige uitgave
is. Dat is meteen het TV-moment voor deze expert. Daar zien ambtenaren
tegenop.
En wat is het duur om een adviseur in te huren voor een
adviesje a raison van 125 per uur! Dat doet de speurder graag zelf
voor 50 euro per uur. Lastig, maar geen echt probleem. Pas als je bij
jezelf denkt dat het ook niet uit te leggen is, dan heb je een
probleem.
Judo gebruikt de kracht van de tegenstander
Ambtenaren moeten bij een echt open
overheid leren judoen met dergelijke lastpakken. Wat ik bedoel is dat
ambtenaren de kracht van die lastpakken niet moeten tegenhouden, maar
gebruiken! Zoals hackers de beste mensen zijn om de veiligheid van je
systeem te laten testen zijn burgers die op alle uitgaven zout leggen
de beste mensen om je uitgaven te toetsen op onnodige uitgaven. En
dan geen gezeur als ze iets hebben gevonden, maar meebuigen: om op
zijn minst een compliment te geven voor het speurwerk.
Een buiging voor die bereid is voor
iedereen die de administratie wil doorakkeren op onnodige uitgaven.
Zijn gaan voor ons nog veel geld besparen. Dat geeft vertrouwen!
Meer over de Open Overheid, voordelen en uitdagingen: hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten